PROCESVERSLAG 3: PITCH EN BEZOEK AAN PATER POELS PITCH 9 februari, 2015 – De pitch voor de media campagne voor Stichting Broodnodig is net door projectgroep ‘De Broodpater’ gegeven. Over het geheel genomen waren de docenten en studenten enthousiast over het gekozen goede doel en het projectdoel. Enkele punten van verbetering werden geopperd:
Versimpel het ‘Pater Poels narratief’: ondanks dat Pater Poels op meerdere manieren de minderbedeelden probeert te helpen, is het niet nodig om het geheel van zijn activiteiten naar buiten te brengen. De media campagne is wellicht effectiever en duidelijker als de focus gericht is op een enkele activiteit van Pater Poels: het uitdelen van levensmiddelen.
Probeer het TACTICS-model op een minder rigide manier toe te passen: de realiteit zal nooit volledig in een model passen.
Denk na over de mogelijke continuatie van de mediacampagne na het verstrijken van de einddatum van project ‘De broodpater’.
De vraag ‘Waarom geven jullie de armen geen gezicht?’ werd gesteld. Na het bezoek aan Pater Poels is ervoor gekozen om dit niet te doen, dit is een zeer bewuste keuze omwille van de schaamte die veelal gepaard gaat met armoede.
Direct na het afronden van de vier pitches vertrok projectgroep ‘De Broodpater’ om een eerste bezoek te brengen aan Pater Poels. Dit bezoek staat uitgebreid beschreven in de thick description hieronder. In een notendop is het volgende besproken tijdens en na het gesprek met Pater Poels:
Saskia zal contact hebben met Julia, de pleegdochter van Pater Poels, over het gebruik van social media.
Pater Poels geeft als tip dat we contact moeten opnemen met Ralf Embrechts (directeur-manager MOM Tilburg).
Eind van deze maand komt er een uitdeelpunt in Tilburg-Noord.
Voorlopige doel voor projectgroep ‘De Broodpater’ is het ophalen van 10.000 euro voor Stichting Broodnodig.
BEZOEK PATER POELS 9 februari, 2015 - Rond 17.00 belden wij aan bij het huis van Pater Poels.De deur werd opengemaakt door een breed lachende man die ons alle vier de hand schudde. We mochten plaatsnemen in de woonkamer die gevuld werd door grote donkerbruine chesterfield meubels waar twee katten op lagen, er stond een wereldbol in de hoek en er was een klein altaartje van onder andere een kruis met Jezus eraan en een aantal kinderfoto’s.
Meneer Poels maakte een opgewekte indruk en was erg open en eerlijk tijdens het gesprek. Er zal een globale verslaggeving gedaan worden van het verhaal dat hij vertelde.
Pater Poels is nu 25 jaar actief als ‘Broodpater’. Op onze vraag wie zijn donateurs of leveranciers zijn, noemde hij als eerste de Trappisten. Vanuit zowel hun brouwerij als hun klooster, schenken zij geld. In totaal is dit zo’n 1000 euro per jaar, de Trappisten verdienen geld met rondleidingen die ze geven in hun klooster.
Het brood krijgt Poels van verschillende winkels en bakkerijen in Tilburg. Het brood dat niet meer verkocht mag worden, haalt Poels ’s ochtends op. Poels noemt specifiek bakkerij Floor van Lieshout, dit bedrijf levert hem elke dag 800 broden.V&D is ook één van zijn leveranciers, al 18 jaar mag hij daar het overschot ophalen.Ten slotte noemt Poels basisscholen als plek waar hij levensmiddelen vandaan haalt. Wanneer er kinderfestijnen plaatsvinden is er altijd eten dat overblijft. Dit overschot wordt door hem opgehaald.
In totaal zijn er per dag 10 vaste mensen/instellingen die levensmiddelen naar Poels brengen. In totaal zijn er 70 adressen waar hij aflevert en 800 mensen die naar zijn huis komen.
De grootste concurrent voor Poels blijkt de Voedselbank te zijn. Volgens Poels is zijn grootste voordeel tegenover de Voedselbank dat hij dagelijks uitdeelt in tegenstelling tot de één keer per week van de Voedselbank. Daarnaast moet je enorm veel formulieren invullen als je in aanmerking wil komen voor hulp van de Voedselbank.
Poels zegt dat hij de Voedselbank als zijn grootste ‘vijand’ ziet maar tegelijkertijd is hij hen dankbaar, hij krijgt meer aanmeldingen door de slechte behandeling die de Voedselbank geeft.
Wanneer Poels spreekt over zijn doelgroep, de mensen die gebruik maken van zijn hulp, stelt hij twee dingen centraal: Ten eerste is dat het beeld dat de buitenwereld heeft van hen. ‘Ze worden gezien als profiteurs’. Het is een oordeel dat Poels zelf nooit geeft. Het tweede komt daaruit voort, namelijk dat al deze mensen enorm veel schaamte kennen over de situatie waarin ze zich begeven.Dat is één van de twee redenen dat hij ’s nachts rondfietst en brengt, zo is hun situatie minder zichtbaar voor de buitenwereld. De tweede reden is dat hij middelen levert aan verslaafden, deze mensen wil Poels niet bij zijn huis hebben omdat ze voor onrust kunnen zorgen. Hij vindt niet dat deze mensen geen hulp verdienen, want: ‘Honger is honger’. Hij hanteert dan ook geen criteria als het om hulp gaat.
Ondertussen heeft Poels aardig wat naam en faam gemaakt in Tilburg, daardoor worden mensen steeds vaker naar hem doorgestuurd, ook vanuit hulpverlenershoeken. Naar eigen zeggen is Poels in staat om dit werk te doen door drie ontwikkelingen: gewenning, routine, hard worden.Pater Poels is nu 85 jaar oud en vertelt eerlijk dat zijn angst is dat de hele stichting gebureaucratiseerd zal worden na zijn dood. Hij weet dat het zo is, maar heeft het nog niet geaccepteerd.
Wanneer het over geld gaat, geeft Poels aan dat hij geen verwachtingen heeft naar projectgroep 'De Broodpater' toe. Hij vertelt dat hij ongeveer zo’n 40.000 a 50.000 euro per jaar weggeeft.
Aan het eind van het gesprek hebben we een rondleiding gehad van het gedeelte waarin hij het brood en andere levensmiddelen bewaart. Daar hingen de gevulde zakken die hij in de nacht van 9 op 10 februari zal rondbrengen al klaar. Hij liet ons weten dat nieuwe plastic zakken altijd welkom zijn; de oorspronkelijke leverancier van zijn plastic zakken is namelijk failliet gegaan.
Met ieder een pak stroopwafels uit zijn berging in onze handen, namen we afscheid van Pater Poels.